کارنامه سیاه مسیحیان
در تاریخ مسیحیت،نقطه های تاریک و سیاه فراوان است که اگر از همه ی آنها چشم پوشی شود،نمی توان سه جنایت آن ها را هرگز فراموش کرد:
1_تفتیش عقاید.
2_جنگ های صلیبی.
3_دو جنگ جهانی.
به راستی آتش جنگ های جهانی را چه کسانی بر افروختند؟ آیا آلمان ها یا آمریکایی ها با همان اندیشه ی کودکانه ای که با عنوان نظم نوین جهانی به سر می پروراندند، مسلمان بودند؟ آن روز هیتلر مسیحی می خواست نظم نوین جهانی بر قرار کند و همه جهان تحت حکومت او باشد،از نظر او آلمان ها نژاد برترند و این حق آنهاست که بر همه ی جهان حکومت کنند.اگر قرن ها بگذرد باز هم بشریت باید تاوان آن دو جنگ خانمان سوز را بدهد.در اینجا به گوشه هایی از آمار تلفات آن دو جنگ ویران گر اشاره می کنیم:
1_جنگ جهانی اول در سال 1914 آغاز و 1918 پایان یافت و حدود 65 میلیون نیروی نظامی در این جنگ شرکت کردند و بیش از 8 میلیون نظامی کشته شدند.(1)
2_جنگ جهانی دوم در سال 1939 آغاز و 1945 خاتمه یافت و مجموع تلفات نیرو های نظامی و غیر نظامی حدود 55 میلیون نفر بود. تنها شوروی بیش از 20 میلیون نفر می باشد.(2) هنوز با گذشت ده ها سال بشر نتوانسته است جنایت مسیحیان را جبران کند.
کلیساها در تفتیش عقاید به گفته ی مورخین بیش از پنج میلیون دانشمند و محقق را کشتند.هرکس که بر خلاف مسیحیت و حضرت آقای پاپ صحبت می کرد اورا به بدترین وجه اعدام می کردند و می سوزاندند.
اما در جنگ های صلیبی که علیه مسلمانان به راه انداختند خود آقای ویل دورانت از قول کشیشی که در آن جنگ حضور داشته گزارش می دهد و می گوید: وقتی که در مسجد اقصی رفتم،به طوری خون مسلمان ها ریخته شده بود که هنگام راه رفتن،قسمتی از پا و دست اسبهایمان در میان خون فرو می رفت!
و نیز یکی از مبشرین مسیحی در ضمن گزارشی به پاپ می نویسد:اگر می خواهید بدانید با دشمنانی که در بیت المقدس به دست ما افتادند چه معامله ای شد،همین قدر بدانید که کسان ما در رواق سلیمان و در معبد در گردابی از خون مسلمانان می تاختند و خون تا زانوی مرکب می رسید.از کفار هیچ کس حتی زنان و اطفال جان سالم به در نبردند.(3)
کشیش رمون اهل آژیل که خود شاهد این واقعه بوده است،می نویسد:چیز های بدیعی از ما هر سو به چشم می خورد،گروهی از مسلمانان را سر از تن جدا کردند و گروهی دیگر را با تیر کشتند یا مجبور کردند که خودرا از برج ها به زیر افکنند.پاره ای را چندین روز شکنجه دادند و آنگاه در آتش سوزاندند. سایر معاصران او مطالبی را در باره ی این واقعه نگاشته اند و حکایت می کنند که چگونه زنان را به ضرب و شتم به قتل رساندند. کودکان شیرخوار را گرفته به زور آن ها را از مادرانشان جدا و به بالای دیوار ها پرتاب می کردند و یا با کوفتن آن ها بر ستون ها گردنشان را می شکستند و چطور هفتاد هزار مسلمانی که در شهر مانده بودند،به هلاکت رسیدند و یهودیانی را که جان سالم به در برده بودند در کنیسه جمع کردند و زنده زنده سوزاندند.(4)
گوستاولوبون فرانسوی نیز در کتاب((تمدن اسلام و عرب))به قضاوت می نشیند و می نویسد: قبایح اعمال و کردار مجاهدین صلیب در تمام لشکرکشی ها در حقیقت آن ها را در ردیف درنده ترین و بی شعورترین وحشی های روی زمین قرار داده بود.(5)
ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست هنگامی که مسلمان ها پس از هشتادوهشت سال حکومت مسیحیان بر بیت المقدس،صلیبیان را شکست دادند و مسلط بر بیت المقدس شدند،مهربانانه ترین رفتار را نسبت به مسیحیان روا داشتند.
گوستاولوبون می گوید:صلاح الدین،سردار فاتح مسلمانان به عیسویان بیت المقدس عفو عمومی داد و برای فیلیپ اگوست و ریشار در ایام بیماری شان انواع اغذیه و ادویه مقوی فرستاد.(6) لازم به ذکر است که ریشار کسی بود که در جنگ صلیبی جلوی لشکرگاه مسلمین،سه هزار اسیر را که اسلحه ی خود را کنار گذاشته بودند و امان هم به آن ها داده بود،به قتل رسانیده بود.(7)
1_موسوعه السیاسه،ج2،ص200.به گفته ی این کتاب این آمار مربوط به نظامی است.
2_محمود طلوع،فرهنگ جامع سیاسی،ص383.
3_ویل دورانت،تاریخ تمدن،ج4،بخش2،ص392.
4_ویل دورانت،تاریخ تمدن،ج4،بخش2،ص792.
5_همان،ص407.
6_همان،ص415.
7_همان.
